تکست آلبوم از خانه تا گور عرفان

اینترو آلبوم از خانه تا گور

قصه قصه ی رسم و روش لفظه      رسم وجلوه ی هرکه نتونه حذفه

بس که از سر و سوی خفه سر و صدا شد      هر که از کر کوری کفه نصیب ما شد

برا فکرای کند پاتوق وا شد که وا شد     بدون خشت بذارن آجر رو آجر

چگونه بدون یه دونه الگو نوشتیم      چگونه ز خونه خفه و آروم نشستیم

کو چشم دیدن گوش شنیدن     نباشه گم تو خلق با وسوسه زیدن

بی غم نه بی انگیزه زیدن     آینده ی دور و صبح فردا دیدن

شبا تا صبح بیدار دنیا رو گذروندن      شبا تا صبح همه دنیا ترکوندن

از موندن همیشگی مست رویا     از آوارگی طول فردا خوندن

نقش خود با خودکار رو صفحه زنده شد     از اوج نفسم پیش همه زنده شد

از هیچ و همه چیم فیلمنامه نوشتم      هر کی توش نقشی داشت تو این نامه نوشتم

نیستم تنها با این نقش به روی زمین     اگه دردمو میدونی هست برای همین

هیچ وقت نخواستم از همه نباشم      ماه کامل شب از ستاره ها جدا شم

درگیری با هویت غذای ما شد     روزی که از دروازه ی غرب به روی ما وا شد

هشت سال دور از تو بین زمین و هوا     اشکام دور از تو بین زمین و چشام

از خانه تا گور اینمو و نیست انشا     سر تا تهشو گفتم تو سی مصراع

اینترو آلبوم از خانه تا گور

قصه قصه ی رسم و روش لفظه      رسم وجلوه ی هرکه نتونه حذفه

بس که از سر و سوی خفه سر و صدا شد      هر که از کر کوری کفه نصیب ما شد

برا فکرای کند پاتوق وا شد که وا شد     بدون خشت بذارن آجر رو آجر

چگونه بدون یه دونه الگو نوشتیم      چگونه ز خونه خفه و آروم نشستیم

کو چشم دیدن گوش شنیدن     نباشه گم تو خلق با وسوسه زیدن

بی غم نه بی انگیزه زیدن     آینده ی دور و صبح فردا دیدن

شبا تا صبح بیدار دنیا رو گذروندن      شبا تا صبح همه دنیا ترکوندن

از موندن همیشگی مست رویا     از آوارگی طول فردا خوندن

نقش خود با خودکار رو صفحه زنده شد     از اوج نفسم پیش همه زنده شد

از هیچ و همه چیم فیلمنامه نوشتم      هر کی توش نقشی داشت تو این نامه نوشتم

نیستم تنها با این نقش به روی زمین     اگه دردمو میدونی هست برای همین

هیچ وقت نخواستم از همه نباشم      ماه کامل شب از ستاره ها جدا شم

درگیری با هویت غذای ما شد     روزی که از دروازه ی غرب به روی ما وا شد

هشت سال دور از تو بین زمین و هوا     اشکام دور از تو بین زمین و چشام

از خانه تا گور اینمو و نیست انشا     سر تا تهشو گفتم تو سی مصراع

خط من

آه   آره  این یکی برای خطمه

خطم از اصفهان تا تهران تا کویر  بیا  آه

هر کی که باهام باشه

هرچیو پاش باشه

سختی تو راش باشه

خط من

هر جا که من برم

خسته و در به در

همراه من سفر

خط من

خط من صد مرد هفت خط داره      خط یه رد بی برگشت داره

لشگر از تهران تا من صف داره      برا تک تکشونم من هستم پایه

شستم واسه افراد تو خیابون      نگاه چپ به من از بکس کین اووو؟

دستم اشاره  خطم میان زود      هر کس که باشه بذار بیان تو

میخوان زود اگه بکنن قبر من      چشت کور آهنگام پخش تو شهر

هوامو دارن وقتی نیست یه نفس      وقتی هوس دارم بپرم از قفس

دنیا جنگ تن به تن برای همه است     پس انگشت قفل مشت و ماشه و قمه است

ولی خطم پشتم تا آخر سفر      نمیکنم حتی تک لحظه ایشو عوض

هر کی که باهام باشه

هرچیو پاش باشه

سختی تو راش باشه

خط من

هر جا که من برم

خسته و در به در

همراه من سفر

خط من

وقتی که رو صحنه ایم همیشه هر جا       آویزونن دست میگیرن عکسو از ما

میفهمنو و حال میکنن با همه ی حرفام ولی تو چی؟     در نتیجه دریاب

همیشه پایداریم در نمیایم از پا      نمیگیم برپا برجا همگی از مان

منی که روی صحنه ام ندارم فرق با       اونی که تو جمعیته و بالئه دستاش

اونی که دست به جیبه اونی که خالیه دستاش     نمیخوام بت بشم مثل سایر اشخاص

میخوام رک بگم که این موسیقی از ماست      اینه دلیله که جاذبه داره اشعار

دو تا شعر بگم مثل حافظ و خیام     دو تا شعر بگم برا جنبش اندام

میتونم بی شک بگم کامله حرفام      از این راهه که آزاد میشم من سرانجام

هر کی که باهام باشه

هرچیو پاش باشه

سختی تو راش باشه

خط من

هر جا که من برم

خسته و در به در

همراه من سفر

خط من

تاج واسه منه هرکسی خواست بگه      اون که واسه خواستنه تو دست راستمه

نوک تیزی تو قلافه بپا باز نشه       نوکش سرخ بیاد بیرون از تو شاهرگت

دست دافتو سفت نگیر وقتی باهاش نره     اونی که تو دست چپه از هر چی داف سره

داش بسه نکن خودتو ضایع تر     ما یه خطیم هستیم پای شر

اگه بتونی بزنی مثل حرفای من     شاید بتونی بشینی یه روز در جای من

ولی فعلا تکون نمیخورم از جام یک کم     لقمه نون نخوردی از راه رپ

ازت دعوت نشده بخونی حتی یه شب      حتی یک کم  حتی یه خط رپ

پس سر جات بکپ از اسمت نگم      تو این زبون رپ هستیم تنها یه خط

هر کی که باهام باشه

هرچیو پاش باشه

سختی تو راش باشه

خط من

هر جا که من برم

خسته و در به در

همراه من سفر

خط من

صد قسم

آه امشب چند خط قسم دارم

هرکی میدونه چی میگم بدون مسافر یه رهیم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

چون ندونستی بدون ما خدا سرشتیم

یکی دو دستی بخون ما چه ها نوشتیم

قلاب گوشت مث لنگر به دریا

حافظ روحت مثل سنگر تو جنگا

حسین تشنه م ولی تشنه خونم

نمیشم سیراب تا که یه روز بخونم

از روی کاغذ از توی حنجره

صدام بلند شه تا که خورد شه پنجره

تا کنم پرواز به اوج کوه صفه

با دو پا مسافر دربند و درکه

نفسم تنگه واسه نسیم خزر شهر

تودلم جنگه حالم چه وخیمه امشب

امشب میخورم صد تا قسم

زنده ش میکنم با رنگ قلم

شب میخورم صد تا قسم

میخوان از ما بگیرن اصل و نسب

امشب میخورم صد تا قسم

زنده ش میکنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

میخوان از ما بگیرن اصل و نسب

میخوام بشکونم هر چی مرز و قاعده

قبل پروازه هرچی مغز و نابغه

اگه مخ تو ایران فکر جستنه

قاره به قاره تو حال هجرت کردنه

بعد دو هزار سال عهد سنت شکندنه

شجره نامه تو غربت خفه کردنه

خودم شاملم استثنا نیستم

مستقر تو شیطان کپیتالیستم

میون قرن ها انحراف گم کردم کیستم

حبابی کاذب شده محیط زیستم

حبس ابد چه تو ایران چه غربت

چه قانعی چه دنبال قدرت و شهرت

چه سیرابی چه داری عطش ثروت

پیوند کن با بیداری گریز از غفلت

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زنده م می کنه آهنگ قلم

سالها شد سپری خودمو یافتم

حرفای منفی همه تون رو شکافتم

میون زخم و حمله خودمو نواختم

تا ابد پایدار کتاب شعرمو ساختم

کس با تو نمیبینه از یک زاویه

یه دلیل اینه که ضربانه قلبت جاریه

به کاری عشق داری و شکت باقیه

بزار سخت شه تا بزار بگن یاغیه

سلطان قلبت خودت باش

که از وجدان تا مرگت پشتت قافله س

سلطان قلبت خودت باش

که از وجدان تا مرگت پشتت قافله س

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

آه این یکی خیلی وقت منتظر گفتنش بودم

روحم سبک شد

امیری هنوزم اگه نبودی نگه اش میداشتم

دست بهش نمیزدم

جاده

یادمه میگفتن از این راه نون شب نمیخوری

نمیدونن این کار از نون شب برام مهم تره

وقتی خودت میدونی غیر تو هیچی نمیتونه جلوتو بگیره

اگه منتظری کسی واست درو باز کنه حالا حالا ها علافی

اولش سخت بود هزار شب بود     میخوای همه بشنون از رادیو پخش زود

خفه و نعشه از دود تشنه ی پول      از این غزل تا شعر بعدی مایوس

جاده معلوم       کارم هم همیشه از بقیه سر بود

صدام بم بود      زیر فشار زخم زبون همه کم کم کمرم خم بود

رفیق چند سال دشمن تو چند روز     غریبه یهو میشه رفیق و همخون

قدم به قدم جلوم یه سد بود     شکستن تک تک سیل من زود

ولی هنوز مجنون اندوه     شب پر ستاره نور من کو

پس نور من کو

 با من

خدا یافتن

خدا ساختن

جاده ام شده

 پرسن چرا توی صحنه نیستم     چرا خفه چرا پشت می ایستم

شعرا شاهکار چرا چرک نویسن     کیستم چیستم و محل زیستم

از غرب میخونم تا شرق بدونه     از درد میخونم همدرد بخونه

برا غرب زده یا زده از غرب      آرزو به دلای اینور مرز

افرا   همه به چپمه     افرا   شستم به همه

رپ نه درد و دلمه      بغضم هم برا کیش و کشورمه

نامه برا چشم مادرمه      آره این باورمه

که بد جوری لالیم توی غربت      اما نوبت عرفانه برا صحبت

با من

خدا یافتن

خدا ساختن

جاده ام شده

بس که دل داغ داره

بس که دل داغ داره آه آره اگه بدونی

بس که دل داغ داره از نوک خودکارش      شعله میباره میسوزه تا راه وا شه

بازتاب کل وجودم پاسدار روحم      خوب میدونی کی صاحبکاره

میگی مثل بقیه ام کجاش آخه     با همه چی آره با جون قمار آخه

چهار تا آس زیر دستم از شاه نمیترسم      با همه چیش ساختم تا همه چی ساختم

از جون بذار مایه چند هزار آیه      زیر سقف کج رپ چند هزار پایه

آره که شاهکاره نه بابام ویلا تو شمال داره      نه بیرون شهر کنار تو باغ داره

نه به کس تو تلویزیون باج داده      نه زنگ زده که عرفان چه حال داره

عرف هرچی داره از قواش داره      سنگینی ملتو رو دو پاش داره

کی میخواد سر راش باشه جداش باشه      کی میخواد همراش باشه راه جلو پاشه

با من

خدا یافتن

خدا ساختن

جاده ام شده

مایه

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

نیست دورانی مثل دوران مدرسه

منتظر خورشید بره وشب بشه

من با برو بکس توی خیابونا بودم

پای هرچی که بود تو تو رو نمیدونم

حالا جز خاطره برام چی مونده

جیب خالی و دل پر آخ یه گوله

همینه تو تشنگی موندن

شیش سال گذشت تو تشنگیم مونده م

نیستم تنها دادا ارتشیم حالا

از تو زیرزمین خودمونو میکشیم بالا

با ما دنیا لج داره آخ یه جلاده

هزار هوس و وسوسه مسیر کج داره

پس حق دارم میخوام جیب پر باشه

کی میخواد گشنه باشه وقتی صبح پاشه

من که نه پس با کارم از صبح تا شب

شب کردم تو سرم تا که صبح پاشم

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

ساکن شهر فرشته م

خیالت ساکن بهشتم

ترک میهن ترک ناموس

رویام همه تبدیل کابوس

ندیدم و دویدم و دویدم

تا به دوزخ رسیدم

پول هیزمه بزار بدونن

نمیسوزم جاش میسوزونم

ما صد سال رو تک شبه رفتیم

سال های جون صد تا رو گرفتیم

به به برو تهرون

نخورنت سر نون خوردنتون

برا روزی روزا روزم روز میشه

برا پوله شبای من شوم میشه

پول زیاد لاشخورم باهاش میاد

اما عمرا دختری جاش بیاد

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

وقتی ما داشتیم روز بد خونه

قدیما ما خوش کوچه پس کوچه

در بد دست فرار از آشپزخونه

من سر قرار قرار سر پوله

باید بکشی تا بگیری هرچی میخوای

آدم نمیشی تا نکشی سختی زیاد

میبینی درست پیش بری رفتی بالا

گذشت شیش سال شده زخمی پاهام

کمک هیچ گاه نداده دستی باهام

گوش بکنی نکنی اینه حرف حساب

یه سری کار یه سری ایشتی میزنن

علفا خار چون پولی نیست چیز بخرن

فرق اینه من خودمو کشوندم بالا

زندگیمو نگاه کجا رسوندم حالا

نخبه هم باشی نجنبی رفت هوا

رخصت داشی نگفتیم وقت طلاس

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

پوست بنداز و تو بگیر بگیر پشتش

زحمت داره تا تو برسی به چشمه

یک عمر سیراب نه دیگه تشنه

تشنه عدالت اما عاقبت

جیب پر از خالی باشه نداری آخرت

ظاهرا آخرا لازمه عاطفه

اگه باشه عشق اگه حرف خاطره

به تو پول دادن و ما داریم فاصله

زخم داره نسل ما علت فاجعه

زخم دارم من زخم داره جامعه

تو تو فیلم دیدی و ما داریم خاطره

برا ما پول زیر سنگ توخیابون

شبا جا کم باشه هستیم توخیابون

شروع مسیرمون هست توخیابون

پس فرق من و تو هستش توخیابون

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

امشب

امشب   امشب    آه    آره

شب  اسیر منو من اسیر وسوسه      شب تیره برا فرار از قفس بسه

بیا جلوتر جونم از سیاهی نترس      همیشه رنگ تاریکیه هوا و هوس

من مست بدنت بیا سکوتو بشکن       زبونم گـگـگرفت بیا بدونی اسمم

از یه نوک پات میبرمت کنار ساحل     دو قلب غربت همین کنار ساحل

نه مست از شراب مست صدای امواج      من بستم درو به روی شبای تنهاش

یه دستم به کمر لب به روی لبهات    میخوام امیدو زنده کنم کنار مهتاب

اگه مزه ات چیز دیگس دارمت      چونکه هر شب و هر وقت کارمه

شب  اسیر منو من اسیر وسوسه      هم اسیر شب منو مسیر شب کجه

امشب با من باش تا آخر     فردا فردا اونجاش بامن

اگه با من باشی تا صبح خیلی فاز میده      با من دافی تا صبح حال ناز چیه

با هم قاطی تا صبح طرز کار اینه     با هم باشیم ما

تا وارد شدم دیدمش     به کارش شدم میخوامش

صاحبشم میگم بهش     خوارت چند برمش

رو مود خوبم میکنم من کیفی      الکل خونم کمه میخورم خیلی

سرگرم شدم میام میشینم بغلت     از قصد دست میذارم رو خم کمرت

پس دستتو بده بریم چرا وایسادی     از اون لحظه که منو دیدی بهم حال دادی

یکم راه بیا بیا بریم دم ماشینم     ناز نیا الان نیست وقت خوابیدن

خاویار تا شراب هست تو ویلا       خواب چرا باشی مست و بیدار

مایوتو در بیار تا سرتا پا خیس بشی      خجالت نکش آدما رفتن حالا نیست کسی

امشب با من باش تا آخر     فردا فردا اونجاش بامن

اگه با من باشی تا صبح خیلی فاز میده      با من دافی تا صبح حال ناز چیه

با هم قاطی تا صبح طرز کار اینه     با هم باشیم ما

آره دافی اینه عشق بی شک      گفتی سهند شنیدم هستی شر

گفتم لازم داری تو شخصی مرد      حالا دیگه تو ول کن وصف شرح

یکی دو ساعت رفته از نصف شب     بشو توشه ی من تو شب به شب

زیر بارون یه قدم توی شهر     خوب و بد بمون نزنی زیر شرط

شرط اینه من و تو شراب و شمع     لباس کم آره جوار هم

میخندی خط میفته بالای لب     تنت هم  او...   قرتم  او...

از اون خم کمر که دیوونشم

میگی دوست داری خوب باشی روزمثل پری      میگی دوست داری بد باشی شبها تو ولی

روز خواستی بمون بدون طرز کار ولی     روز واسه کاره شب بهم بزن سری

امشب با من باش تا آخر     فردا فردا اونجاش بامن

اگه با من باشی تا صبح خیلی فاز میده      با من دافی تا صبح حال ناز چیه

با هم قاطی تا صبح طرز کار اینه     با هم باشیم ما

بیا بیا

بیا بیا شب اول برا ما

میخام آشنا بشم با تنت از سر تا پا

درارو بستن و نمیشه مست شیم

ولی میکوبیم تا صب چون که همیشه هستیم

توی صحنه مهم نیس کجا هفتست

بگو به هر کی که سر حالو هر کی که خستست

دست و پاتو جم کن موقع رفتنه

همه چیز تمیزه از کفش تا یقه ی گردنت

قبل ورود میخام تو ماشین صبر کنم

با دورو بریان یکم بگم و مست کنم

فقط گرم شم نمیخام خراب شم

تا نزدیک صب امشب میخام به کار شم

وقت ورود با منه نمیدونم سر وقت چیه

میرم تنها برو کنار نمیدونم صف چیه

دم در صبر نکن ببیا با من تو

چون چشم جون گرفت دیدم اون چش و ابروت

چشاتو ریز نکن و لبات و گاز نگیر

گوشاتو تیز کن و بیا اسممو یاد بگیر

عرفانم و نمیکنم وقتتو تلف

میخام زنده کنم آرزوی شبتو فقط

چه از بلورای شمال چه از جنوب و سبزه

ندارم تبئیز حلبی داره یه مزه

بیا بیا شب اول برا ما

میخام آشنا بشم با تنت از سر تا پا

درارو بستن و نمیشه مست شیم

ولی میکوبیم تا صب چون که همیشه هستیم

هنوز اولای شبه ولی چشمو گرفتی

از پیچ و خمای تنت تا چشای مشکیت

بیا بام برقص نکن واسه من ادا

میخام فاصله کم شه بره حرارت بالا

از حالا بهم بگو اگه شبت با منه

نیستم کنه نمیشم آویز دامنت

فضا کم و صدا بلند نمیشنوم صدا

بریم یه جای دنجی میخام بچشم اون لبو

تا نزدیک صب اگه هستی شب پایه

بیا تا نفسات برسه به گوشه همسایه

نیس وقته گفتگو باقیشو صب بگو اصلا تو خواب بگو از در بیرونم صبح زود

کنم با ..... ضبط چونکه اینکارم

ندارم وقت واسه کس جمعه بیکارم

بیا بیا شب اول برا ما

میخام آشنا بشم با تنت از سر تا پا

درارو بستن و نمیشه مست شیم

ولی میکوبیم تا صب چون که همیشه هستیم

کور

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

بشنو حرف حق که از زبون من میاد

زبون همه و همه شبونه بند می یاد

باز شن درای لازم جاده ی تازه

بلکه یکی گوش کنه شعر تازه بسازه

از شب های سرد بدون فانوس

یا از صبح های غرق به توی کابوس

دیگه خواب و بیداری برام بدون معناس

توی قاب دیواری بذا بسوزم تنها

بدون بار دلم همینی که هست

ننگ خون تاره صلح زمین رو شکست

هستیه هر چه بوده تو حرفم

جدا از بقیه مثل لکه ی خون رو برفم

دیدی رنگ فرق رو با نگاه اول

شنیدی فرق رنگ رو با شعر های اول

دیگه نیست شب اول بدن رو بلرزونی

جای تن و بدن باید زبون رو بچرخونی

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

از کوریه چشات بگو می خوام بدونم

از اون قفل لبات که زده شعله به جونم

از پنبه گوشات که می خوام بسوزونم

فکر کن یک صفحه شعر مردم بخونن

زاویه دیدت مثل در بهشت به روت قفله

برات وازش می کنم بی نماز و سجده

کاسه چشمت رو با تیغ زبون جر می دم

از راهه دو گوش ‌، دو چشم نو برات شکل می دم

نمیدم خطبه نمی خوام به جا تو فکر کنم

دل بدم رک به گوش بدن و ذهن من

گوش می کنی و حال می کنی با هام

نمی خوام خفه شه هدفم بعد از پایان صدام

بگن احساس درونم رو پنهان کنم

خشم و افکارمو محکوم زنده ها کنم

اتاق فکر و هدف تهی از اسباب کنم

جاش از خلاف و کد شهر و اسمام بگم

هیچ وقت از پشت خنجر نه جیب کسی رو زدم

اونا که تا حالا بودن ازم سالها عقبن

روشی ساختم من هنوز همه تو کفن

طپشی از قلبم به زور همه تو کفن

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

اگه بدونه چگونه ز خونه پریدیم

به این دیوونه زندونه زمونه رسیدیم

ما از یک دونه دونه به چوونه رسیدیم

بذار بمونه نشونه وقتی بمیریم

هر کی ضد منه بدون وقت رفتنه

زبونم مثل غمه پروند سرت رو از تنت

از کی کمترم که بخوام خفه بمونم

از هر کی مست ترم بذار همه بدونن

غیر از دوروریایه خودم بگو یه شاعر

نباشه لب کلامشون باطل و بایل

نگه هر که گفت بزنه لباشو قفل

بلکه هر که مفت نکنه هوای حکم

پشت مایکروفون بکنه صدا کلفت

میگی این چی بود و کی بود و شعر رو برا کی گفت

نیستم ضد کس نزنی شوره دلتو

نشو ضد من می کنی گوره خودتو

روی پاهای خودم از سن 16

6سال جاده مه از بس سوزوندم

سرعتم کم شده ولی عقب نموندم

میون ابر و مه دیوار صوت شکوندم

جدا

می دونم همه چی گذشته

ولی فقط می خواستم بگم

خیلی دلم واست تنگ شده

عرفان

ره ما از هم جدا شد

واسه ما رفتن خدا شد

چندینو چند سال کنار من بود

مثل خورشید و شب ستاره تک بود

شب بوی آشناش از چشام محو می شد

از بوی آشناش کابوسام محو می شد

صب سوی واژه هاش تو دلم گرم می شد

خلق و خوی عاشقاس که دلمو ره می برد

می گفت این دیگه خودشه

اینی که همیشه چیزه همیشگیه تو بشه

ولی هنوز شک بود با اینکه تک بود

از بس که ترس و حرف و کلک بود

دست جنس بهش اعتماد کنم

حرف بزن یکم حالا می خوام حال کنم

ره ما از هم جدا شد

واسه ما رفتن خدا شد

بعد تو جز شعر تو شب هام

ندارم هم نفسی تنها

یاد شب های گرم می یاد سراغم

غریب آشنا می یاد به خوابم

5 صبح کنج دیوار اتاقم

قلم می سوزه و می سازه با من

باشم همیشه یاد نتیجه

نه که خود به خود زنم تیشه به ریشه

از هر چی دلم سنگ میشه

از داستان قبل

برای دل آهنگ می شه

برای داستان بعد

دیدم داره ازم دور می شه

براش وقت نداشتم

شباش بی من روز می شه

دست رو دست گذاشتم

چون که 6 ماهه

چه ساعتا رفتنی بودی

یا این شب یا اون شب

که پر زده بودی

ره ما از هم جدا شد

واسه ما رفتن خدا شد

بعد تو جز شعر تو شب هام

ندارم هم نفسی تنها

مسافر هم مسیرم

راهمون شد دو راهی

عاقبت هر مسیرم

دیگه شد جدایی

نمی برم از همه باره دیگه

یک شب با منی یک شب با یار دیگه

چی مونده پیشم

از چی بنویسم

بمیرم نمی گم پشیمون از این چند سال

بمیرم نمی شم دیگه اسیر دستات

هر چی گفتم گفتم

هر چی کردم کردم

هر چی فکرش افتم

دوریه معنیه حرف

هر دم برای من همه چی بودی

روی نبض زندگیم تپشی بودی

خیلی وقته رفتی از اونجا ولی

خیلی سخته رفتی هنوز با منی

ره ما از هم جدا شد

واسه ما رفتن خدا شد

بعد تو جز شعر تو شب هام

ندارم هم نفسی تنها

بذار بگن

بذا بگن .بذا بگن. بذا بگن. بذا بگن بذا بگن بذا بگن بذا بگن

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

در باز میکنم بد جلومو میبندم

پشت سرم کلک جلو روم میخندن

خنجر از عقب نمکو بزن به زخمم

قبل غروب روزتورو شوم میکنم

باشه تو شروع کردى

بگو تو بودى اول

امروز بدون من تموم میکنم

دوتا چشم جلومه دو تا هم پشت سرمه

تو که غرق حس واسه رزم بدنت

از هر عمل ازهرحرف دهنت

میبینم واسه فیلمى یا با رشد کلمه

هر چى که میشنوى هر چیه که دیدم

از افکارو اشعار بقیه میگم

سرتا پات کپیه تلویزیونه بدبخت

رپ واسه خوندنه نه واسه پوشیدن دلغک

رپ تو قلبته انعکاسه دردته

ماه جاده ى زندگى وقتى شب بشه

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

بدون تو تنها ابنجا گیرم

بدون تو هیچ جا من نمیرم

توى عرض شب میکشم نقشه

تو که تا صبح دنبال تورو بگیرم

یعنى درد از منه یا از بقیه

اگه از بقیه تخسیر من چیه؟

اگه ازمن دیگه هر چیه قطعیه

نمیشم تنبیهه هر کى که منفیه

بى شک هر کى نظر خود داره

قبل توقصدو اثر از خود داره

غیر از اعتماد به چند تا از هم خونات

بدى خودتو دست از هدف رفته باز

وقتى دورو ورییات میگن خوبیتو میخوان

جمع کن هواسو نصفشون نونتو میخوان

نصف دیگه چشم برا بشینن رو جات

نصف نصفتو ول بدى خودتو کاملو بکاه

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

اگه حرف من مثل حرف بقیست

بده گوشتو به خط بعدى پس

از اول دنیا برا من سدى بست

ولى توى دنیا ازآهنگام ردى هست

ته قافیه مثه ته سیگارى آتیشه

به هر دلى افتاد راهو مسیرش وا میشه

بوده و میمونه در دوکونت بسته

شده بعدازدوخط ازت نگم بسه

شده سلطانه رپ برا من لقب

تا سالها عقب توى عصر اجل

به خیال خودت صداى حرفو صدایى

خودتو خر نکن نمیرسى به جایى

آهنگام که میدونم همیشه باهتن

دنبالتنو بودن همیشه سایت

اثرم تا عبد روى چهره ى رپ

مثه خودت وقتى که بمیره سایم

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب

...

جاذبه

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

باز تو تلاش کردی و نوشتی    سازای گوش خراش خودو جدی گرفتی

از روونی برات بگم تا حفظ شی     حرفامو بریدمو شکل دادم با قیچی

اگه ریتم دریا باشه من توش یه کشتی     آماده ی تلاطم با موجهای خشمگین

میگم تا له شی محو هوا مه شی      حریف نبودی نیستی بگو تا هیف شی

هی چوپ لای چرخ بذار بازم کنف شی

اشکالی نداره و نداره عیبی     افکار کندت ازم عقبه خیلی

فرصت حرکت الانه تو غیبی

باز خمارمو دفترچه باز شد      قلم فکرم حاضر به کار شد

جوهرش از سر سوزن رها شد     وقت خروش فکرو صدا شد

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

پیوند میدن یه دم حرفای فارسیو      تاکه  پخش بشه صدام از هر رادیو

نمیگم دم به دم از اقشار مادیو     همش از من میگم از افراد عادیو

کش مکش بقا تو هر کنج دنیا      دقدقه ی دلا چه مثبت چه گمراه

قبل رایت خوب بسنج تو حرفام     با یک هدف سفت و سخت من اینجام

هدفم اینکه لاشخورهارو پر کنم     تازه اول کاریم ما بازیو گند زدن

غیر از یکی دو تا همه حالمو هم زدن     هشتاد ناشی پست سر هم صف زدن

با موسیقی دیگری یکمی ور برو     بررسیش بکن یکم از عقب از جلو

قبلا هم گفته بودم نعشه بودی یادت رفت     عددی نیستی چونکه ترجمه کردی تو

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

ترجمه شعر نیست یه ربع کار داره      میکروفونو بگیرو بلرزون آرواره

ساختم آینه ای که چندین راز داره      مثل ستونهای تخت جمشید پایداره

از بیرون و تو کلام کامل کامله      برعکس خط خطیهات جامل جاذبه

تو داری جنگ میکنی با دشمن خیالیو     من توی حال تفسیر باعث حادثه

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

آه     اینم از آلبوم اول خورشید رپ

فعلا که کل دنیاتون ستاره هاش دور من میگردن

پس از گرما و نورم استفاده هاتونو بکنین   رشدهاتونو بکنین

ولی یه چیز یادتون نره   بی ریشه همون هیچی که هستی میمونی

نه اولی ام که رپ کردم و نه آخری   ولی

اثرم تا ابد روی چهره ی رپ     مثل خطوط سن وقتی بمیره سایم  آه